Πόσο επηρεάζονται τα παιδιά από την τηλεόραση;

Όχι όσο νομίζουμε! Νέα έρευνα υποστηρίζει ότι τα παιδιά δεν γίνονται κακότροπα από τα τηλεοπτικά προγράμματα ή τα video games.

Όπως δημοσιεύεται στην επιστημονική επιθεώρηση Archives of Diseases in Childhood, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και η τηλεόραση δεν είναι τόσο σημαντικά στην κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών όσο είναι ο τρόπος ανατροφής τους και η σχέση τους με τους γονείς τους.

Στη μελέτη, που πραγματοποιήθηκε από την επιστημονική ομάδα του Medical Research Council (MRC), πήραν μέρος 11.000 παιδιά προσχολικής ηλικίας. Οι ειδικοί ζήτησαν από τις μαμάδες τους να συγκεντρώσουν πληροφορίες για τις καθημερινές συνήθειες των παιδιών τους. Κατέγραψαν, λοιπόν, ότι σχεδόν το 65% των μικρών συμμετεχόντων παρακολουθούσε τηλεόραση από 1 έως 3 ώρες καθημερινά, το 15% περισσότερες από 3 ώρες και το 2% δεν έβλεπε καθόλου.

Αυτό που παρατήρησαν είναι ότι η παρακολούθηση τηλεόρασης περισσότερες από 3 ώρες την ημέρα στη συγκεκριμένη ηλικία ήταν προγνωστικός δείκτης μικρής αύξησης του κινδύνου προβλημάτων συγκέντρωσης σε ηλικία 7 ετών.

Βέβαια, οι επιστήμονες εξακολουθούν να συμβουλεύουν τους γονείς να περιορίζουν την επαφή των παιδιών τους με την τηλεόραση στο ελάχιστο, αφού όσο περισσότερο χρόνο κάθεται ένα παιδί καθηλωμένο στον τηλεοπτικό δέκτη τόσο λιγότερο χρόνο αφιερώνει σε άλλες σημαντικές δραστηριότητες, όπως είναι το διάβασμα και η επαφή του με τους φίλους του.

Όπως εξηγεί η δρ. Παρκς, επικεφαλής της Μονάδας Κοινωνικών και Επιστημών Δημόσιας Υγείας του MRC, είναι λάθος να αποδίδουμε τα κοινωνικά προβλήματα των παιδιών στην τηλεόραση. «Δεν υπάρχει σχέση μεταξύ του χρόνου που περνά το παιδί μπροστά σε οποιαδήποτε οθόνη και των συμπεριφορικών και κοινωνικών του προβλημάτων, παρά μόνο μια μικρή επιρροή σε καταστάσεις όπως η ενδοσχολική βία. Από τη μελέτη μας συμπεραίνουμε ότι ο περιορισμός του χρόνου τηλεθέασης από μόνος του δεν μπορεί να βελτιώσει την ψυχοκοινωνική προσαρμογή του παιδιού», υπογραμμίζει. 

Και προσθέτει: «Ένα παιδί είναι πιο πιθανό να επηρεάζεται από παράγοντες που αφορούν την οικογένειά του και τους δεσμούς μεταξύ των μελών της, προκειμένου να εκδηλώσει κάποια διαφοροποίηση στη συμπεριφορά του. Και φυσικά, απαραίτητη προϋπόθεση αποτελεί πάντα να υπάρχει γονεϊκή επίβλεψη σε κάθε χρήση των ηλεκτρονικών μέσων από το παιδί και η οριοθέτηση κανόνων, χρονικών και ηθικών».

by Ζαχαρία Πηνελόπη